MEDIATIONBLOG OVER: ZAKELIJK ONDERHANDELEN MET JE TOEKOMSTIGE EX OVER EEN ECHTSCHEIDINGSCONVENANT TERWIJL JE VERLAMD WORDT DOOR WOEDE EN VERDRIET, DAT KAN TOCH NIET?

“De Scheiding” vind ik een van de mooiste schilderijen van de Noorse schilder Edvard Munch. Verscheurd door liefdesverdriet leunt de man tegen een boom, zijn bebloede hand op zijn hart. Of bloedt zijn hart? Zijn geliefde zweeft rechts weg uit zijn wereld. Edvard Munch is DE schilder van de menselijke emotie. Kijk eens naar "De Kus", en de diverse versies van "De Schreeuw" en "Melancholie".

Uit psychologisch onderzoek blijkt dat kijken naar kunst kan troosten. Maar of dat ook zo werkt als je in een scheidingssituatie zit en naar "De Scheiding" van Munch kijkt, weet ik niet.

Zit jij in een scheiding, of ben je van plan te gaan scheiden, dan weet je beter dan wie ook hoe onredelijk het is dat van jou verwacht wordt, dat je in deze gemoedstoestand (verdriet, woede) je emoties maar even ter zijde schuift, om redelijk met je toekomstige ex te onderhandelen over een echtscheidingsconvenant. Dat kan toch helemaal niet?

Maar het moet wel! En het kan. Voorwaarde is dat je eerst ontdekt wat voor jou het allerbelangrijkste is, dat helpt je om doelen te stellen en voor jezelf weer perspectief te creëren, zodat je de regie over jouw leven weer kunt herpakken. Dat is voor mij dan ook het startpunt van iedere echtscheidingsmediation: met cliënten apart in gesprek gaan, om hen te helpen om voor zichzelf weer een perspectief te creëren. Pas als beide cliënten zover zijn, beiden in staat zijn vanuit hun eigen perspectief te onderhandelen, kan er sprake zijn van gelijkwaardigheid van partijen en kunnen we beginnen aan de gezamenlijke mediation-sessies.

De grote winnaars van deze methode zijn de kinderen!